Καθεδρικός Ναός Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης
Πανοσιολογιώτατε,
Μουσικολογιώτατοι,
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
Αγαπημένα μας παιδιά,
Στην σημερινή παραβολή του σπορέως, ο Κύριος παρουσιάζει τον σπόρο, δηλαδή τον λόγο του Θεού, που σπείρεται σε διάφορα εδάφη: στον δρόμο, στα πετρώματα, στα αγκάθια και στην καλή γη.
Η παραβολή κλείνει με την προτροπή: «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Λκ. 8:8) Ο Κύριος μας καλεί να έχουμε «ὦτα ἀκούειν», δηλαδή αυτιά που ακούνε, καρδιά που δέχεται τον λόγο Του.
Ο Χριστός εξηγεί στους μαθητές Του τα μυστήρια του λόγου και του εδάφους, ποιοί είναι αυτοί που σπείρουν και ποιοί οι «σπόροι», τί σημαίνει καρποφορία, δηλαδή πνευματική ωρίμανση και εσωτερική αναγέννηση.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει, ότι ο λόγος του Θεού που σπείρεται στο καλό έδαφος είναι η χάρις, η οποία, όταν γίνεται δεκτή με πίστη, καρποφορεί, επηρεάζεται δε από την δική μας προαίρεση και συναίσθηση.
Ο Άγιος Κύριλλος ο Αλεξανδρεύς αναφέρει, ότι ο λόγος του Θεού, όταν σπέρνεται, έχει ιδιότητα υπέρβασης, διαπερνά δηλαδή τα σκληρά σημεία και ζητά κοινό έδαφος, την ταπείνωση, την προσευχή, την καθαρή καρδιά, για να ριζώσει.
Τα «αγκάθια» είναι οι εσωτερικές επιθυμίες: υλισμός, υπερηφάνεια, φιλαυτία. Ας αποσυνδέσουμε την καρδιά μας από τα υλικά κι ας την κατευθύνουμε στην ελεημοσύνη και την προσευχή.
Ο Χρυσόστομος λέγει, ότι το σκληρό έδαφος είναι η αμέλεια, η ψυχική νεκρότητα, η ασέβεια. Μάς καλεί, να γίνουμε «καλή γη» και να διαφυλάξουμε την πίστη βιωματικά.
Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο, να σπείρει τον λόγο Του βαθιά στην καρδιά μας και να την κάνει γόνιμο έδαφος που καρποφορεί. Να μας λυτρώνει από τη σκληρότητα και την νωθρότητα και να μάς κάνει πιστούς εργάτες στην σοδειά Του. Αμήν!
